“Μπράβο τέρμα, δεν πειράζει!”

Πραγματικά πόσο πολύ μπορούν να επηρεάσουν λίγες λέξεις την ψυχολογία ενός παιδιού. Ενός τερματοφύλακα που μόλις δέχτηκε γκολ. Πολλές είναι οι φορές που οι συμπαίκτες του, του έχουν ρίξει το φταίξιμο για ένα γκολ που “έφαγαν”.

Ναι, αυτός είναι ο φύλακας της εστίας τους αλλά και αυτός είναι -πιστεύω- που στεναχωριέται περισσότερο. Έχω δει πολλά παιδάκια -που παίζουν τέρμα- να νιώθουν απογοητευμένα ακόμα και να τους πιάνουν τα κλάματα με τα γκολ που δέχονται. Νιώθουν τις “ματιές” και τις “ευθύνες” που τους ρίχνουν οι άλλοι. Από τους συμπαίκτες τους μέχρι τους γονείς που βλέπουν τον αγώνα έξω από το γήπεδο.

Υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν ακόμα τη δύναμη να πουν “Γιατί δεν κάνατε άμυνα; Δε φταίω μόνο εγω!” και έτσι παίρνουν όλη την ευθύνη πάνω τους. Ένα “Μπράβο τέρμα! Δεν πειράζει!”, “Έπεσες σωστά, δεν πειράζει που δεν πρόλαβες τη μπάλα” πιστεύω μπορεί να του αναπτερώσει το ηθικό.

Κανονικά στους αγώνες δεν επιτρέπεται να μιλάνε οι γονείς από έξω. Αλλά όταν βλέπεις ένα παιδάκι -έχω δει και εγώ την απογοήτευση στα μάτια παιδιού- ίσως τότε χρειαστεί να μιλήσεις. Και εγώ έχω μιλήσει, σιγανά, και έχω παρηγορήσει τερματοφύλακα.

Φυσικά σε μεγαλύτερες ηλικίες γίνονται πιο “σκληρά” και μαθαίνουν καλύτερα τη θέση τους όμως όσο είναι μικρά η στεναχώρια μεγαλώνει όσο μεγαλώνει και ο αριθμός των γκολ που δέχονται.

Για αυτό εμείς οι γονείς ας μην πανηγυρίζουμε μόνο τα γκολ και τις προσπάθειες της ομάδας των παιδιών μας. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι αγώνες μικρών παιδιών και ας δίνουμε ένα χειροκρότημα και για τις προσπάθειες των άλλων.

Για τις προσπάθειες του τερματοφύλακα της αντίπαλης ομάδας να κρατήσει ανέπαφη την εστία του.

Τις περισσότερες φορές σημαίνει πολλά για αυτόν ένα “Μπράβο τέρμα”!